Insights achter gesloten deuren. Elke week lees je een waargebeurd werkvloerverhaal van anonieme vrouwen over een aparte, onbegrijpelijke ervaringen die hebben plaatsgevonden op de werkvloer.
Een vreselijke klant
“Dear, could you be a doll and get me some coffee.”
Het was een belangrijke dag vandaag voor Eva. Al wekenlang was ze samen met haar team bezig met het voorbereiden van de presentatie voor deze meeting. Avonden lang hadden ze met z’n allen doorgewerkt. Urenlang is er gediscussieerd over welke grafieken en overzichten ze wel en niet zouden laten zien. Het was een pitch waar veel druk achter zat vanuit het management. Het binnenhalen van deze klant zou dit hele jaar veilig kunnen stellen, maar dus ook een groot verlies zijn wanneer ze de klant zouden verliezen. Eva had er volle vertrouwen in en keek er ontzettend naar uit om haar deel aan de klant te presenteren. Haar baas had haar een deel van de presentatie toegewezen en dit was een grote kans voor haar persoonlijk, daar wilde ze zich volledig voor inzetten.
Een beetje zenuwachtig, maar vol goede moet stapte ze dan ook samen met haar collega’s de boardroom in. De pitch is vanmorgen nog doorgenomen en het verhaal stond als een huis.
Er zitten vier mannen van de klant in de boardroom. De baas van het stel belt in via Skype. Eva's baas, heeft naast Eva zelf nog twee collega’s meegenomen. Het gezelschap is compleet. Acht mannen… en Eva.
Ze is wel wat gewend, maar zelden realiseerde Eva zich zo erg dat ze in een mannenwereld werkt. Vanochtend stond ze trots in de spiegel te kijken naar haar nieuwe felgekleurde jurk. Ze voelde zich toen sterk en vrouwelijk. Dat gevoel is nu verdwenen, ze voelde zich op een verkeerde manier gepositioneerd tussen al die donkere pakken. Had ze nu maar haar grijze suit aangetrokken, zodat ze wat meer in dit gezelschap had gepast.
Eva probeert het onbehaaglijke gevoel van haar af te laten glijden. Na iedereen een hand te hebben gegeven wil ze gaan zitten, als een van de klanten haar aanspreekt: “Dear, could you be a doll and get me some coffee.” Hij wijst naar de koffiepot die naast haar staat en schuift zijn koffiekopje naar haar toe. Eva voelt weerstand tegen de manier waarop hij haar aanspreekt, maar weet hoe belangrijk het is een goede indruk te maken en dus zet ze een glimlach op en schenkt de man zijn koffie in.
Haar baas heet iedereen welkom en begint bij de inleiding. Daarna is het Eva's beurt te presenteren. Ze staat op, neemt haar glas water mee en bedankt haar baas. Ze begint te praten en voelt de spanning wegebben, dit is haar moment en ze weet hoe ijzersterk ze is in presenteren. Wanneer ze een aantal zinnen heeft gezegd wordt ze onderbroken door de baas die inbelt. Verbouwereerd houdt Eva op met praten. “Sorry, I just have to say, you have the cutest little voice. You’re like a tiny mouse.” De hele kamer begint te lachen. Eva weet niet waar ze het zoeken moet en wordt knalrood.
“Uhmm…thanks, I guess.”
Het liefst had Eva een scherpe opmerking gemaakt naar de klant over manieren, maar deze klant is te belangrijk voor het bedrijf. Ze durft de meeting niet in gevaar te brengen en besluit er niet verder op in te gaan.
Eva gaat door met haar presentatie en alles gaat uitstekend. Zelfverzekerd loopt ze terug naar haar stoel. Maar de klant die naast haar zit – diegene die eerder al koffie aan haar had gevraagd – heeft haar stoel bezet met zijn schoenen. “Excuse me…”, Eva legt haar hand op de leuning van haar stoel met het idee dat hij de hint snapt en zijn benen weghaalt.
“O dear, you can just sit over here.”
Hij klopt met zijn handen op zijn bovenbenen, terwijl hij haar strak aankijkt. Eva kookt van woede, wie denkt hij wel niet wie hij is? Na een aantal ongemakkelijke seconden – die een eeuwigheid lijken te duren – begint hij plotseling te lachen en haalt zijn benen langzaam van haar stoel. Een paar anderen lachen schaapachtig met hem mee. Eva werpt een blik op haar baas, maar hij zit druk op zijn laptop te tikken. Zij kunnen er dan misschien om lachen, voor Eva is dit de druppel.
De rest van de meeting zegt Eva geen woord meer. Als de klant even later weg is, neemt ze haar baas apart en spreekt hem aan op de voorgevallen situatie.
"Kom op, Eva. Je begrijpt toch wel dat ik hier geen punt van ga maken?"
Hij vervolgt: "Het is één van onze belangrijkste klanten, die kan ik niet op het spel zetten, omdat hij een van mijn medewerkers een beetje zit te teasen. Tegen dit soort situaties moet je wel opgewassen zijn." Eva kijkt hem met ongeloof aan. Dat ze op zo'n onterende wijze is behandeld door een klant is onacceptabel. Maar het feit dat haar baas haar niet steunt, doet haar besluiten zich per direct van het account af te laten halen. Op deze manier wil ze geen zaken doen.
Met zo'n klant niet, en al helemaal niet met een team waar je van op aan moet kunnen…
Dit was een waargebeurd werkvloerverhaal van één van onze lezers. Heb jij ook een bizarre situatie of memorabele gebeurtenis meegemaakt? Laat het ons weten en wie weet zie je jouw verhaal binnenkort (anoniem) online!
Nog een werkvloerverhaal lezen?
Waargebeurd werkvloerverhaal: De meeting met een besloten einde…
MUST SEE: DE VERLEIDERS FEMALE
Hoe deal je met je dominante baas?
