Sommigen vrouwen zijn jaren bezig voordat ze zwanger zijn helemaal in de wolken wanneer het zover is. Voor anderen komt een zwangerschap totaal onverwachts en weten niet eens zeker of dit wel is wat ze (nu) willen. Iedere werkende vrouw die zwanger raakt loopt echter tegen een aantal dingen aan op de werkvloer. Of je nu fluitend je zwangerschap uitzit of elke ochtend kotsend boven de (werk) wc hangt, something has changed…
Twee zwangerschappen, twee verschillende werkgevers
Zelf ben ik twee keer zwanger geweest op de werkvloer, bij twee verschillende werkgevers, in twee totaal verschillende functies. Ik durf mijzelf dus wel een ervaringsdeskundige te noemen. Ik wil op VrouwenZaken graag delen hoe mijn ervaring was als zwangere vrouw te werken en waar ik mee te maken kreeg…
Zwanger in de crisistijd
De eerste keer dat ik zwanger raakte, was ik 24. Ik vond mezelf nog piepjong en had geen idee wat ik aan het doen was. Hoewel de zwangerschap heel welkom was, was ik eerder een mommy to be dan ik had verwacht. Ik werkte als research executive – een moeilijk woord voor marktonderzoeker – bij een marktonderzoeksbureau. De eerste dertien weken was ik doodmoe. Super vervelend, want dat zijn precies de weken dat je je werkgever en collega's nog niks verteld en dus moet doen alsof er niks aan de hand is. Ik werkte nog niet zo lang op deze afdeling en had – voor mijn gevoel – nog iets te bewijzen. De realiteit: ik lag elke dag om half acht in bed omdat ik kapot was.
Ik moet jullie iets vertellen…
Het hele 'vertellen op mijn werk' vond ik ook nogal een ding. Ik was jong en verlegen en het team was heel groot. Ik werkte hier pas net en kende mijn collega's nog niet zo goed. Bovendien had bijna niemand van mijn collega’s kinderen. En dus was de reactie die ik kreeg “O leuk, gefeliciteerd!” en weer terug aan het werk.
Ik kon me de rest van de zwangerschap amper focussen op mijn werk. Hallo ik had een freaking kind in mijn buik! Tot overmaat van ramp werd er flink bezuinigd ging (#crisis) en werd door de reorganisatie mijn contract niet verlengt. Ik moest dus afscheid nemen van mijn baan en collega’s met een zwangere buik. Met diezelfde zwangere buik moest ik ook op zoek naar een nieuwe baan…

Solliciteren als jonge moeder midden in de crisis
Ik besloot te wachten met het zoeken van een nieuwe baan nadat ik mijn zwangerschap en de bevalling had overleefd. In plaats van fulltime werken, ging ik solliciteren naar parttime functies voor drie dagen in de week. Mijn partner verdiende meer inkomen dan ik en we konden het ons financieel niet veroorloven dat ik ook weer fulltime aan de bak zou gaan. Fulltime opvang regelen was geldtechnisch impossible.
In de crisis, net bevallen, een baan op WO-niveau voor drie dagen in de week is een uitdaging met de hoofdletter U. De eis dat de nieuwe baan leuk moest zijn had ik na een week al laten varen. De eis dat het op WO-niveau moest zijn een week later ook.
Na een – achteraf gezien – postnatale depressie, vond ik uiteindelijk via een uitzendbureau een tijdelijke parttime baan als Office Manager bij het internationale hoofdkantoor van een bouwmanagementbureau op de Zuidas. Na mezelf opgewerkt te hebben tot vier dagen per week in vast dienstverband werd ik voor de tweede keer zwanger.
De tweede keer: had het contrast nog groter kunnen zijn?
Tijdens mijn tweede zwangerschap waren de omstandigheden totaal anders. Ik was volledig gefocust op mijn werk en mijn zwangerschap was bijzaak. Ik ergerde mij eraan wanneer mensen iets over mijn buik zeiden. Ik interpreteerde dat gelijke als een zwakte en weigerde daarom mijn naaldhakken en kokerrokken in te ruilen voor sneakers en zwangerschapsbroek.
Ik was zo bang niet voor volwaardig medewerker aangezien te worden dat ik alles overcompenseerde. Werkborrel? Ik was de laatste die wegging. Waren er extra mensen nodig bij de investeerders bijeenkomt? Ik stond al klaar om te helpen!
Vastbesloten verder te groeien binnen het bedrijf, baalde ik er zelfs van dat ik verplicht was 16 weken met verlof te gaan.
Thank God wist ik na mijn bevalling wel van de kleine te genieten en heb ik echt de roze wolk gevoeld waar mensen het altijd over hebben. Eenmaal terug op kantoor ik gelijk weer door, maakte ik binnen een half jaar promotie, knalde ik twee jaar lang door in een functie die ik eigenlijk verafschuwde om vervolgens mijn baan op te zeggen en een zware carrière switch te maken. Maar dat is weer een verhaal voor een andere keer… 😉
Twee zwangerschappen op de werkvloer, twee totaal andere ervaringen.
Wil jij vertellen wat jouw ervaringen zijn als zwangere vrouw op de werkvloer? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@vrouwenzaken.com en wie weet staat jouw verhaal hier binnenkort ook online! Je kan natuurlijk ook hieronder een reactie achterlaten.

Meer lezen over werk en zwangerschap?
Dit zijn de arbeidsvoorwaarden tijdens je zwangerschap
Zwangerschapsverlof als ZZP’er
Kinderopvang te duur? Dit zijn goedkopere alternatieven!